یکی از نویسندگان گمنام سنت می گوید:
هر کس در زندگی اش میتواند دو کارکرد داشته باشد:ساختن یا کاشتن .
سازندگان شاید سالها در کار خود باقی بمانند و سازندگی شان مدت ها طول بکشد . اما روزی فرا می رسد که کار آن ها به پایان برسد . در این هنگام باز می ایستند و در میان دیوار های خود ساخته محصور
می گردند . هنگامی که ساختن پایان می گیرد زندگی معنای خود را از دست می دهد .
اما کسانی هستند که می کارند . اینان گاهی به هنگام تو فان و تغییر فصل ها رنج می برند و گاهی - به ندرت – خسته می شوند . اما یک باغ بر خلاف یک عمارت هرگز از رشد باز نمی ماند . و در همان زمان که نیازمند توجه باغبان است اجازه می دهد زندگی برای باغبان یک ماجرای عظیم باشد .
باغبانان در میان جمع یک دیگر را باز می شناسند چون می دانند در سرگذشت هر گیاه رشد سراسر زمین نهفته است .
حالا شما می سازید یا می کارید؟
سلام دوست عزیز خوبی انشا الله
متن جالبی بود شاید هیچ کدوم همیشه در هر نوع از علم استثنا وجود داره که در مرود آدم ها می شن خول یا منگل که من از این دسته هستم
موفق و شاد باشید
قشنگ می نویسی...موفق باشی.
عشق چیره نمی شود ،
عشق می پرورد
عشق توان دارد
که در یک لحظه آن کند
که رنج به سختی می تواند در یک عمر فراهم آورد .
از این که در کنارم هستی ، بسیار شادمانم.
بودنت یاریم می کند که در یابم ،
جهان تا کجا زیباست.
.با سلام . منتظر حضور شما در دفتر عشق هستم.. شاد باشید. یا حق